Okucia pasa

Mosiężna sprzączka została odlana tradycyjną metodą grawitacyjną w ziemi formierskiej. Za wzór posłużyło zdjęcie nagrobka angielskiego księcia Bardolfa z połowy XVw. Okucia natomiast są odwzorowaniem motywu kwiatowego, jaki często pojawia się w maswerkach gotyckich budowli sakralnych. Szerokość wypiłowanych ręcznie z blachy okuć wynosi 2cm, a jej grubość 1mm.

Tradycja czy nowoczesność w warsztacie?

Podczas pracy niekiedy zastanawiam się nad dopuszczalną w odtwórstwie ingerencją nowoczesnych maszyn. Z jednej strony użytkownik oczekuje wykonania okuć i innych ozdób w miarę szybko, z drugiej jednak zależy mu na wyglądzie zgodnym z oryginałem. Nie zawsze łatwo jest pogodzić aspiracje naśladowania dawnych rzemieślników z czasem potrzebnym na realizację. Wiercenie i polerowanie elementów metalowych maszynami o napędzie ręcznym lub nożnym zajmuje wielokrotnie więcej godzin, przez co w przeliczeniu na dzisiejsze koszty pracy dla większości zainteresowanych tak tworzone ozdoby byłyby zbyt drogie.

Pozdrawiam
Adalbertus

adalbertus7@gmail.com